Bu yazı, Türkiye’nin uzun süredir uygulanan Orta Vadeli Program (OVP) yaklaşımının sınırlarını ele alıyor ve Uzun Vadeli Program (UVP) temelli bir Planlama Modeline geçilmesi gerektiğini savunuyor. OVP’nin sıkı para politikası ekseninde şekillendiği, halkın refahını artırmak yerine yükü dar gelirli kesimlere bindirdiği belirtiliyor. UVP’nin eksikliği, toplumda güven sorununa ve ekonomik belirsizliklere yol açıyor.
